واژه.....سوت.....داد....

واژه ....واژه.....واژه....
 فکر تسلسل بی صدای واژه است..
گلچین فکر های خوانا...
و خیال توست که بالـ ـَم می گیرد...
...
... سوت....سوت....سوت.....
می زنم برّه ای را از درهم و برهمی دهخدا.....
جلوی آینه ...گاهی تمجید...گاهی تحقیر می شود....می رود..
سوت می زنم..خاطره ای را..از پستوی لحظه های عتیقه ات...
می آید...حس می شود...لمس می شود....می رود...
...
داد.....داد.....داد....
می زنم شب های بی خوابی ام را روبروی خودم...
خودمی که انتهای غصه هایم به انتظار نشسته..
درست روی خط شروع دوباره.....روی لحظه مرگ...
برایش می زنم...خون مردگی ام....
چه شد!!!؟؟
مردی توی شقیقه خیال هایت گیر کرد!!؟؟
خیالت واقعا جاودانه ها برای ماست..یا آن ور افق کسی برای ما دست تکان می دهد...
هه ....
نه عزیز دلم..
ما هم مشمول قانون رو به انقراضیم...
روزی می آید الاغ ها روی دیوارهای باغ وحش هایشان می نویسند...
"لطفا با انسان ها مهربان باشید"

********************************************************************************

خانه باشد طلبت شانه ی دوست کجاست ؟

؟